- γλωσσίτης
- ο1) см. γλωσσίτις; 2) болтливость;
τον επιασε ο γλωσσίτης — он начал болтать, его понесло
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
γλωσσίτης
Смотреть что такое "γλωσσίτης" в других словарях:
γλωσσίτης — ο 1. η γλωσσαλγία 2. η γλωσσίτιδα … Dictionary of Greek
γλώσσα — I Όργανο με το οποίο ο άνθρωπος αναλύει και αντικειμενοποιεί την εμπειρία του με τη βοήθεια φωνητικών συμβόλων (λέξεων) που έχουν διαφορετική μορφή και διαφορετικές αμοιβαίες σχέσεις σε κάθε ιστορική κοινότητα. Πιο συγκεκριμένα, λέγοντας γ.… … Dictionary of Greek
